Life events

Niet alleen afgestudeerd als vroedvrouw sinds juli 2011 (nominaal verloskunde studeren met 3 kinderen, het kan!) en sindsdien hard aan het werk in een prachtpraktijk in Rotterdam West.
Al werkende ook druk met het creeeren van een eigen micromensje. Ze werd eind januari geboren. Heerlijk thuis ontspannen in bad met man, minimensen en jaargenootje als ondersteuning. We genieten met z'n allen hard van haar.

A

nog 3 nachtjes slapen

tot hij mag afzwemmen.

Fijne kerst

Geniet ervan, in warmte en goed gezelschap.

Mijn kind wordt groot

Mijn maximens wordt groot.

Hoe ik dat weet?

Hij kwam zelf melden dat het profiel van mijn blog niet meer klopte.

Want hij was al acht geworden (en op het blog stond nog 7)

Sorry vent. Ik heb het aangepast. Is het zo goed?

media aandacht voor verloskunde

Nav het artikel over babysterfte in Volkskrant van vandaag

Wat mij blijft opvallen is dat de media met als aantrekker de VK zich blijft storten op dit onderwerp en nu een relatief klein en licht gedateert onderzoek (althans, de dataset is ouder (2007) en relatief klein) weer meer aandacht geeft dan een recent onderzoek dat nieuwere data gebruikte en heel nederland overzag waaruit bleek dat er idd winst te behalen is door betere overdracht maar vooral ook dat thuis bevallen (of in een andere eerstelijnsomgeving) niet onveiliger is voor moeder én kind.

Berichtgeving is vooral weer alarmerend zonder veel aandacht voor de voorstellen die in gang gezet zijn door de stuurgroep.
Dit zaait enkel onrust, wat zéker geen positieve uitwerking kan hebben op de zwangere en de beroepsgroepen. Niet alleen de mogelijkheid thuis te bevallen komt zo in het nauw, maar met het gebrek aan ruimte in de meeste ziekenhuizen wordt dan ook de ziekenhuisbevalling (nog) risicovoller.

aanvullend ivm slechte ervaring uit het verleden:
Mijn blogje wens ik niet terug te zien in een andere vorm van media

en dan heeft ze een boekbespreking

Het boek al weken geleden uitgezocht. Kolletje moest het worden, vanwege de toversokken.

Ze kent het uit haar hoofd, herlas het en selecteerde het hoofdstuk dat ze wilde voorlezen in de kring.

Vanmiddag 17.30.

Boek kwijt, mama in de stress, huiskamer en slaapkamer omgekeerd want zonder boek geen hoofdstuk voorlezen, zonder voorlezen geen boekbespreking.

Madam loopt naar de boekenkast en kiest een willekeurig ander boek "Robin & Suze", want dat is ook leuk. Ze leest wat, selecteert een hoofdstuk en is klaar voor morgen.

Dit is zó niet mijn kind! Het is dat ze thuis geboren is en ze duidelijk herkenbaar is gebleven in haar opgroeien, anders zou ik het zelf niet geloven.

Ik had bibberend en wel naast mijn moeder op de bank gezeten nu. Boekbespreking? Voor de hele klas? hardop lezen? Iets vertellen? No way!

En zij doet het stralend morgen.

Nog een eerste..

..althans, het was de 2e keer voor mevrouw en meneer, hun oudste bijna 2 jaar.

Maar het was toch zeker de 1e keer dat ik meemaakte dat er iemand al bevallende, tijdens een vaginaal onderzoek, luid juichte.

Nederland-Brazilië 1-1, mevrouw was er blijkbaar erg blij mee, nog blijer dan met de 8centimeter ontsluiting.

Meneer wat minder, hij was voor het team dat zijn voorsprong net verloor.

Net nadat Nederland won met 2-1 beviel ze van een mooie en gezonde zoon.

Het wordt vast een voetballer.

M'n eerste...

M'n eerste helemaal nat, nog natter dan de baby bevalling.
Mijn eerste onder de douche, in de badkamer van het eerstelijns geboortecentrum.
Mijn eerste trage, lange uitdrijving zonder de nood om in te grijpen.
Mijn eerste baarkruk-bevalling.

Stoicijnse mama, besluit na ruim 45 minuten persen in verschillende houdingen dat ze er klaar mee is en wil douchen...tuurlijk, doen we.
Op de kruk, onder de douche, en jawel, daar kwam dochterlief toch nog het hoekje om! Mama opgelucht, ik verrukt met mijn eerste krukbevalling. Glibberend kind niet laten vallen en de begeleidend VK had niets gemerkt van mijn onervarenheid met de kruk.
Zeiknat van de douche, mijn schoenen kunnen de prullenbak in (15 euro ballerinaatjes kunnen niet tegen zoveel geweld). Mama stapte schoon weer in bed en ik droogde ook snel. Zelfs m'n knietjes en rug vonden het helemaal leuk.

Nog 6 weken stage, doe me er zo nog maar 20!

Hij is verkocht, het trouwe beestje dat me al 7 jaar overal heen tuft, de hele inboedel van de zaak van beurs naar beurs verplaatst en tussendoor braaf voor schuur speelt.

Vandaag namen we afscheid, we ruimden leeg en toerden nog 1 maal met hem op zijn vertrouwde ritje richting oma.
Volgende week mag ie op de boot naar Afrika, waar ie hopelijk nog een keer ruim 20 jaar zal rondtuffen.

In ruil voor mijn grote liefde, waarin ik toch wat lastig verloskunde bedreef, kocht ik gisteren de lelijkste auto allertijden. Zó lelijk dat niemand hem wil, dus betaalbaar, ook in tijden van werkloosheid. Deze beauty reed me braaf op gas van zijn oude woonplaats ruim 100 kilometer naar het noorden, terug naar huis waar ie in het zonnetje staat te pronken.

Hij is zó lelijk dat ik wel van hem moet houden, zeker als ie ook 7 jaar bij me blijft. Gelukkig is ie tot nu toe heel lief en rijdt ie heel fijn...en stukken stiller dan trouw busbeestje, waardoor mijn buren en die van een bevallende vrouw in ieder geval al blij met hem zijn. En wanneer manlief over een paar maandjes zijn lease-auto inlevert kunnen we dankzij gas en 6 zitplaatsen tenminste ook nog raken waar we moeten.