Actie is Reactie
De uitgever van het tijdschrift Handwerken zonder Grenzen is failliet.
Dit prachtige en unieke blad lijkt daardoor gedoemd te verdwijnen.
Als abonnees en toekomstig abonnees willen we dit toch zomaar niet laten gebeuren??!!Laat daarom op vrijdag 1 juni van je horen! Plaats je reactie bij het actie bericht op
tijm.blogspot.com.

Probeer dit bericht aan zoveel mogelijk belanghebbenden door te geven, ook mensen die geen internet hebben (plaats namens hen de reactie).
Hoe meer reactie, hoe meer abonnees, hoe meer kans we maken dat het blad wel kan blijven bestaan!
De actie heeft twee doelen:
Allereerst willen we als abonnees aangeven dat we gedupeerd zijn door het stoppen van het tijdschrift (velen hebben geld betaald maar zullen er geen nummers voor terug ontvangen). Daarnaast willen we laten weten dat we niet zonder Handwerken zonder Grenzen kunnen en graag willen dat het tijdschrift door zal gaan, in de vorm zoals het nu wordt uitgegeven .
Maar het is ook belangrijk dat mensen die nog geen abonnee zijn en dit wel willen worden, van zich laten horen. Zo kan een toekomstige uitgever zien dat er echt een markt voor het tijdschrift is. Dit kan vrijdag op een speciale manier aangeven worden.

In the Netherlands there is only one real ‘fancywork’ magazine. It writes about all kind of techniques (embroidery, knitting, crochet), old or new, Dutch or foreign and keeps us informed about exhibitions and other interesting crafting things. It is a beautiful and luxurious bimonthly. In the blooming and booming crafting world more and more people have or want a subscription and the magazine is flourishing. It now appears that the publisher is bankrupt due to mismanagement with other magazines. We try to save the magazine. Express your adherence to this action on friday 1st of June on her weblog (Tijm).

thanks to yvonnep

bewijs

sneeuw

Strak heh?
Ja de kast natuurlijk (anno 04-07, SOZ design-department),
maar het draait om die knalroze W.
Voor Wimby maakte ik er uiteindelijk 20 de afgelopen weken.
Intens gehaat heb ik ze, mijn opdrachtgevers.
Want om ze te doen staan, wat een eis was. De W fungeerde als award, bij de opening van de tentoonstelling over het Wimby-project, afgelopen vrijdag in Booijmans, diende ze gevuld te worden met bolletjes...witte, kleine, statische bolletjes, en heel veel ervan.
Nu ben ik niet zo hatelijk normaal,
maar na heel veel van die bolletjes, overal,
zag ik het ff niet meer zitten en was ik blij dat ze de deur uit konden.Ik kan voorlopig geen lakstoffen en dierenprint/lak/nep suede-paspelband meer zien.

Pretty tight don't you think?
No, I don't mean the bookcase (est. 04-'07) SITA-design department), but the big neonpink W.
I made 20 of these for WIMBY in the last fortnight. The W was meant to be used as an award in the opening ceremony of the exhibition about the WIMBY-project in Boijmans last friday. They had to be stuffed with millions of little white static polystyrene balls to make them stand up on their own.
No I am not a hateful person really,
but after loads and loads of those little white balls, everywhere,
I got slightly snowed under and was glad to send all 20 of them on their way.
For now, I am done with lackered fabric and animalprint/lacker/fake suede-piping for a while.

Die verf-verslaving...

Dat je dat dan niet merkt als je die 10 tallen kilometers garens verft voor winkel & beurzen enzo...
..nee, dat je echt verslaafd bent merk je als je DE PERFECTE kleur sokkengaren voor de lange spiralende kniekousen uit de zomer-Interweave Knits vindt in een winkel, gewoon op de bol en van een "echt" merk enzo. Maar dat je dan toch vindt dat je het eigenlijk nog wel kan verbeteren. En dus uit (niet overdreven) 9 verschillende potjes verf je favoriete kleur samenstelt om een deel van die bollen te over-verven om net dat bijna-effen effect te krijgen.
En dan terwijl je die bollen staat te centrifugeren tot ze bijna droog zijn omdat je ze eigenlijk zo snel mogelijk wilt herbollen zodat je kunt zien of het gelukt is.... dan pas weet je het, je bent verslaafd.

You don't notice it yet while dyeing several dozen miles of yarns for shop and fairs...
...no, you really only find out when you find THE PERFECT color of sockyarn for those long spiraling kneesocks from the summer issue of Interweave Knits, a normal ball from a "real" brand and all. And then you think you can do a better job and you blend your favourite color from no less then 9 colors of dye to over-dye part of the balls to get that near-solid effect you want.
Only while spin-drying the balls until they're almost dry so you can rewind the into new yarncakes to see if it worked....only then you notice you're an addict.

EN dan het stomste nog: het werkt niet, het "normale" merk garen gebruikt blijkbaar iets teveel nabehandeling op zijn garens voor een mooi over-verf effect.
Terug naar mijn eigen garen, veel veiliger ;-)
Even more stupid: It fails, the "normal" brand of yarn uses a little too much after-processing on their yarns to ensure a good over-dye. Back to my own yarns, much safer ;-)

etalage-onderbeen

Ik zoek:
een etalage-onderbeen met voet maat 44.
Niemand?

Looking for:
a display-lower-leg-with foot european size 44 ( I think that's a women's 12)
Anyone?

zijdelings

Een overdwarse sok blijkt helemaal niet zo lastig als gedacht. Wel heel anders om te breien, dit kan gewoon op een rechte naald als je dat zou willen. Leuk om te doen ter afwisseling, maar dan toch maar gewoon op mijn favoriete addi turbo. In zo'n klein maatje is het aaneen mazen over de gehele bovenlengte van de sok nog te doen. Ik denk niet dat ik het in mijn eigen maat ook nog aandurf.
En minder makkelijk uit te trekken dan een "normale" sok blijkt bij meesterlijk sok uittrekker minimens....nu de 2e sok nog.
Garen, LL regenboog, 1/3e streng voor 2 sokken maat 20. Geen patroon.

Een nieuwe voorraad van deze vind je hier samen met het nieuwe slankere model dat in zelfs het dunste kantbreiwerk past.
en naast daar ook besteld door en hopelijk dus ook vindbaar bij diverse locale wolwinkels verspreid door Nederland!
De stekenmarkeerder -makers van Storm op Zolder (maximens stempelt de kaarten, midi zoekt de kraaltjes bijeen en minimens eet ze op) wachten nu met smart op aanvoer van nieuwe brei bedels.

A sideways-sock turns out to be much easier than I had thought beforehand. Very different tough, as it can be knit on straights even. A nice chance in the sock monotony but I still stuck to Addi turbos. The graft on this tiny size is do-able, very little chance of knitting a pair for me, way too much Kitchener.
The sideways sock is harder to pul off the foot as master sockpuller miniperson has demonstrated. Now he only needs another to make a pair.
A new stock of these stitchmarkers can be found here:
together with the newer slender model that fits in the thinest lacework one can think of.
They should also be found in a couple of LYS around the country as several different yarn stores have ordered & recieved these in the last few weeks.
Storm in the Attics stitchmarker-makers (maxiperson stamps the tags, midiperson selects the colors, miniperson eats the beads) are now awaiting a new shipments of knit related beads.

cityfolk

Monique constateert dat het soms lijkt alsof alle breibloggers ook tuinieren....tsja dan moet je wel een tuin hebben natuurlijk....en das best lastig op 1-tot-3-hoog.
Maar we doen ons best!
Want terwijl de viooltjes fijn bloeien naast de bieslook.
en de Spaanse Margrietjes daarnaast ook hun best doen...
...wordt beneden zomaar spontaan de auto van papa schoon.
En als je dat vanaf 1 hoog in alle rust kunt bezien en bedenkt dat diezelfde Monique druk bezig is ons dakterras ontwerp af te maken...
dan geef je de plantjes op elk balkon nog eens water en brei je rustig verder.
(& Mo: I seem to have killed the grapevine....oops!)

babysteps

Houston, we have lift-off!

De traagste van de 3 zette vanavond toch overduidelijk zijn 1e stappen los. Van mama naar de stoel, van de stoel naar mama, steeds 3 stapjes, steeds enthousiaster en daardoor ook steeds wilder en vaker vallend. Midimens en Maximens er luid applaudiserend en joelend naast, hopende dat Mini ook naar hen zou toestappen. Helaas, hij liet zich niet verleiden.
Nog geen beeldmateriaal, dat volgt vast nog.
Ik hoop dat hij hiermee eindelijk de vrijheid heeft die hij zo duidelijk zoekt en iets minder op de tafel, het aanrecht, in de boekenkast en op de trap blijft klimmen.

The slowest of the 3 made his first steps tonight. From mommy to the chair, from the chair to mom, 3 steps each way, getting more excited and wild each time. Falling but getting back up. Midiperson and Maxiperson clapping their hands and cheering him on, hoping he would walk towards them. He wouldn't yet.
No visuals yet, will follow soon.
I hope he finds the freedom he was looking for in this and maybe will stop climbing on tables, kitchen tops, bokkcases and stairs so much.