Thursday, August 31, 2006

Dokter

Dat Maximens en Midimens niet zo van Sesamstraat houden is 1 ding. Maar blijkbaar is peuters blootstellen aan ER terwijl mama kookt ook niet alles.
Er werd hier in huis zojuist iemand op de poef gereanimeerd met pannelappen als plakkers op de rug (?) en een minivergiet & pan als "paddles".

Maxiperson and Miniperson don't much like Sesamestreet. But letting them watch ER while mom cooks might not be a good idea. A person was just resussitated with potholders as stickers on their back (?!) and a mini colander & pot as "paddles"

Wednesday, August 30, 2006

Erven

Ziet ze er niet elfjesachtig uit? Ajour's dochter N. draagt de elfjestuniek van mijn midimens.
Midimens droeg hem van haar 9e maand
met stukke knieen van het lopen lerentot vorige week, maand 29.
Gemaakt van Manos de Uruguay, Woodland als ik het me goed herinner. Gebreid aan 1 stuk. Naar eigen ontwerp. Een smocksteek in het bovenlijfje, zorgt voor een mooi strak lijfje met veel rek. Het rokdeel roezelt en heeft een bloemetjes ajourmotief. Zowel rok als mouwtjes eindigen in kleine puntjes. Afgewerkt met 10 erfstukjes. Knopen uit de knopenkist van de over-oma van midimens. Ze overleed 10 dagen geleden, 95 jaar oud. Die dag sprong er 1 knoop van de tuniek zonder dat we wisten dat ze al overleden was. Midimens droeg deze tuniek voor het laatst op haar begrafenis nu een week terug.

Doesn't she look elvish? Ajour's daughter N. wearing midipersons elf-tunica.
Midiperson wore it from her 9th to her 29th month.
Made from Manos del Uruguay, Woodland if I remember correctly. Knit in 1 piece. My own design. A smocking stitch in the bodice to create a tightfitting but stretchy piece. The skirt is flowy and uses a flower eyelet stitch. The sleeves & skirt both end in little points for that elvish look. The tunica is set of with 10 little heirlooms. Buttons from midipersons great grandma's buttonchest. She died 10 days ago, 95 years old. That day, before we even knew she had died, a button came off the tunica. Midiperson wore it last to her funeral a week ago.

Jongleren

Ik kan het niet, jongleren. Veel dingen tegelijkertijd doen, dat lukt wel. En dat is ook het antwoord op de vorige post denk ik.
Dat en jong leren...de kleine mensen hier in huis in dit geval. Ze kunnen en doen al heel veel zelfstandig.
Minimens vermaakt zichzelf momenteel op de vloer, hij achtervolgt zijn boekje dat steeds maar voortschuift over het laminaat. Midimens bouwt een berg van kussens, zeer luidruchtig zingend erbij. Maximens is naar de wc, zelluf, nadat
mama zijn broek losdeed natuurlijk.

Ondertussen liggen er broodjes in de oven, om te gaan eten met de heerlijke appel abrikozenmoes van Ajour, staat er boven wol in een pannetje te sudderen, borduurt de borduurmachine af en toe een stukje en brei ik verder aan een proefmodelletje voor een nieuw patroon. Het is een hansop, met ouderwetse rugflap als sluiting voor de luier. Erg schattig.

Minimens is onder de bank beland...even redden.

I can't juggle with balls. But I can have many projects going at once. That must be the answer to the previous post.
That and learning young. The little people in the house that is. They do lot's of stuff on their own.
Miniperson is enjoying himself chasing his book across the floor. Midiperson is building a mountain out of pillows while singing (loudly). Maxiperson has gone to the loo, all by himself, after mommy undid his buttons ofcourse.

Meanwhile, there are some rolls in the oven waiting for Ajour's apricot-applesauce, there is some wool on the stove upstairs in the painting kitchen, the embroidery machine is sewing and I am knitting a testpiece for a new pattern. A knitted coveral/onesie with an old fashioned flap in the back for the diaper. Very cute.

Miniperson ended up under the sofa, mommy to the rescue.