Jongleren

Ik kan het niet, jongleren. Veel dingen tegelijkertijd doen, dat lukt wel. En dat is ook het antwoord op de vorige post denk ik.
Dat en jong leren...de kleine mensen hier in huis in dit geval. Ze kunnen en doen al heel veel zelfstandig.
Minimens vermaakt zichzelf momenteel op de vloer, hij achtervolgt zijn boekje dat steeds maar voortschuift over het laminaat. Midimens bouwt een berg van kussens, zeer luidruchtig zingend erbij. Maximens is naar de wc, zelluf, nadat mama zijn broek losdeed natuurlijk.

Ondertussen liggen er broodjes in de oven, om te gaan eten met de heerlijke appel abrikozenmoes van Ajour, staat er boven wol in een pannetje te sudderen, borduurt de borduurmachine af en toe een stukje en brei ik verder aan een proefmodelletje voor een nieuw patroon. Het is een hansop, met ouderwetse rugflap als sluiting voor de luier. Erg schattig.

Minimens is onder de bank beland...even redden.

I can't juggle with balls. But I can have many projects going at once. That must be the answer to the previous post.
That and learning young. The little people in the house that is. They do lot's of stuff on their own.
Miniperson is enjoying himself chasing his book across the floor. Midiperson is building a mountain out of pillows while singing (loudly). Maxiperson has gone to the loo, all by himself, after mommy undid his buttons ofcourse.

Meanwhile, there are some rolls in the oven waiting for Ajour's apricot-applesauce, there is some wool on the stove upstairs in the painting kitchen, the embroidery machine is sewing and I am knitting a testpiece for a new pattern. A knitted coveral/onesie with an old fashioned flap in the back for the diaper. Very cute.

Miniperson ended up under the sofa, mommy to the rescue.