Soms is het leven van een textielverver best hard. Brrrr.There is a tiny layer of ice on the undyed, presoaking yarn in my unheated dye kitchen.
Sometimes a indie-dyers life is hard. Brrrr.
Monday, December 17, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Prachtige foto!!
Het maakt hebberig!!
Meid, waar haal je de tijd en de energie vandaan zeg, om naast je gezin en je studie nog zo met je winkel bezig te kunnen zijn en het voorbereidende werk (zoals verven).
Mijn petje af hoor!!!
Maar het resultaat mag er dan ook zijn.
annita
Let je op dat de waterleiding niet bevriest !!!
Prachtige kleuren, met of zonder ijs ;-)
herkenbaar... hier moet ik alles wat met verven en wol te maken heeft uit de keuken houden (de verwarming werkt daar niet meer) of het bevriest gewoon! :o
Verschrikkelijk is dat!
De temperatuur daar is er letterlijk lager dan in de ijskast... wel energiebesparend natuurlijk, we hebben de ijskast uitgetrokken en laten de deur openstaan... werkt perfect!
De wol blijft er daar op je foto in ieder geval goed uitzien ;-)
Tja, daar heb ik in het warme zuiden geen last van gehad........
Maar ik zit weer met een ander probleem als zijnde schaatsliefhebber. Ik heb op de enige schaatsbare dag dit jaar mijn moeders huis helpen uitzoeken omdat ze naar het verzorgingshuis ging. De trein had er wel last van dus via Tilburg, Breda, Dordrecht, Rotterdam Den Haag Leiden Amsterdam naar Enkhuizen.
Wat een wereldreis... Gelukkig wel door een sprookjesachtig landschap en met een breiwerk bij me.
Post a Comment