Na 31 jaar toch nog iets nieuws ontdekt aan mijn lijf. Ik ben moe! Dat is voor het eerst. Wat doe je eigenlijk tegen moe? Iets met slaap toch? En breien, dat is toch met zo'n naald? zzzzzzzzzz.
Lieve Schat, Welkom in de wereld die 'aftakeling' heet. Nu stel ik het wel heel cru maar toch! Ik vind het al helemaal knap dat je het zo lang vol hield om dit niet te voelen: 3 kleine kids, huishouden, je eigen zaak,etc.etc. Nu nog je school erbij. Dan mag een mens moe zijn!!! Waar je vroeger (als een dartelend hert) gewoon door kon gaan op je adrealine en enthosiastme, kan je lichaam zich nu (nu het ouder wordt) minder goed herstellen en kom je tot de ontdekking dat je er echt wat aan moet doen om je accu weer op te laden. Opeens merk je dat je niet meer eindeloos door kunt gaan en dat je rust moet nemen. En dan nog: je leeft al op een hoog tempo. Tip (van een nog wat ouder mens (43)) LUISTER NAAR JE LICHAAM. Doe dat aub om problemen op de n duur te voorkomen. Maar o wat is dat moeilijk om toe te geven aan je vermoeidheid, als je met je (jonge) geest nog zoveel wilt en moet doen. Sterkte er maar mee.
Ik vroeg me al langer af hoe je het volhield? Als dit de eerste keer is dat je moe bent, dan ben je een heel sterke vrouw. En dat hoeft echt niet met leeftijd te maken te hebben ;-) (dat kan natuurlijk ook, maar het is niet noodzakelijk) Ik ben 'nog maar' 21 jaar, maar dat moe zijn ken ik maar al te goed met 2 kindjes, een 3e op komst, een huishouden, het zoeken naar een huisje en een eigen zaak in de opstart... Daar komt dan eens bij dat ik tijdens mijn schooltijd eens zo moe was, naar school gaan is vermoeien, of je nu jong of oud bent ;-) Ik ben misschien nog groen achter mijn oren, maar eindelijk is er eens iets waar ik meer ervaring in heb dan een dertiger ;-) Het komt wel in orde, net als Tijm kan ik maar 1 raad geven: luister naar je lichaam... hoe moeilijk het ook is... sterkte en slaap ze!
Mijn oma (87) zegt altijd: je merkt dat je ouder wordt, als het langer duurt voor alles weer hersteld is. Je hebt een druk en leuk leventje, maar wel vermoeiend dus. Je hebt 3 toffe kindjes, een toffe vent, een leuke baan, beurzen/cursussen én nog een opleiding volgend. Vooral in de eerste weken van school komt er zoveel op je af. Nieuwe dingen, regels, acties. Als ik zo onbeleefd mag zijn: je luisterd altijd zo goed naar wat je kinderen vertellen, ook lichamelijk. Doe dat nu met jezelf. Je ontwikkeld al je talenten, en je laat je niet tegen houden door hokjes mentaliteit. Je hebt mijn respect al.
183cm
1976
Altijd precies op tijd
Ambidexter
Appelboom
Augustus
Balkon mét bad
Bedachtzaam
Bellen blazen
Bewust
Bovenwoning
Breiend
Bubbelbad
Chocolade
Cora Kemperman
Creatief
Crocs
Dakterras
December
Diepzinnig
Dikke boeken
Documentaire
Draagdoek-met-kind
Dreadlocks
Droom in kleur
Dwars door de wind
Dyscalculie
Eigenwijs
Extravert
Fietser
Fee
Geduld voor kinderen
Geen piercings meer
Geen geitenwollen sok(ken)
George Clooney
Getrouwd
Grijsgroene ogen
Heet eten
Heimelijk autocoureur
Hema
Ikea
Indigo
Jaren ’30 huis
Kleurrijk
Klusser
Kokologisch minderbegaafd
Koukleum
Leeftijdsloos
Leeuw
Lente
Lust geen koffie
Lief lief
Liefst niet op de foto
Liever geen thee
Lijstjes in mijn hoofd
Links
Lounge
Maan
Mama
Meezingen op de fiets
Mensenkijker
Moedermelk-tekort
Motorisch dyslect
Niet meer colaverslaafd
Niet roken, niet drinken\
Nooit niets doen
Olifantengeheugen
Ongediplomeerd ingenieur
Overall
Perenlei
Puur natuur
Regendans
Richard Gere
Rotterdam
Ruimtelijk denken
Schilderen
Schoenmaat 44
Schoppen in herfstbladeren
Shopt niet graag
Soep
Stoffig
Storm (op Zolder)
Studeren
Taarten bakken
Tattoo
Theatrale muziek
Trage spreker
Tussen haakjes
Vakjesloos
Vroede vrouw in opleiding
Voetstapjes op de gang
Vroeger verlegen
Weinig slaap nodig
Wetenschapsgek
Wilfreds vrouw
Wiskundeknobbel
Wol
Yoghurt (bulgaars)
Zelfgebakken brood
Zwarte handen
5 comments:
Lieve Schat,
Welkom in de wereld die 'aftakeling' heet. Nu stel ik het wel heel cru maar toch!
Ik vind het al helemaal knap dat je het zo lang vol hield om dit niet te voelen: 3 kleine kids, huishouden, je eigen zaak,etc.etc.
Nu nog je school erbij. Dan mag een mens moe zijn!!!
Waar je vroeger (als een dartelend hert) gewoon door kon gaan op je adrealine en enthosiastme, kan je lichaam zich nu (nu het ouder wordt) minder goed herstellen en kom je tot de ontdekking dat je er echt wat aan moet doen om je accu weer op te laden. Opeens merk je dat je niet meer eindeloos door kunt gaan en dat je rust moet nemen.
En dan nog: je leeft al op een hoog tempo.
Tip (van een nog wat ouder mens (43)) LUISTER NAAR JE LICHAAM.
Doe dat aub om problemen op de n duur te voorkomen. Maar o wat is dat moeilijk om toe te geven aan je vermoeidheid, als je met je (jonge) geest nog zoveel wilt en moet doen.
Sterkte er maar mee.
Ik vroeg me al langer af hoe je het volhield? Als dit de eerste keer is dat je moe bent, dan ben je een heel sterke vrouw. En dat hoeft echt niet met leeftijd te maken te hebben ;-) (dat kan natuurlijk ook, maar het is niet noodzakelijk) Ik ben 'nog maar' 21 jaar, maar dat moe zijn ken ik maar al te goed met 2 kindjes, een 3e op komst, een huishouden, het zoeken naar een huisje en een eigen zaak in de opstart...
Daar komt dan eens bij dat ik tijdens mijn schooltijd eens zo moe was, naar school gaan is vermoeien, of je nu jong of oud bent ;-)
Ik ben misschien nog groen achter mijn oren, maar eindelijk is er eens iets waar ik meer ervaring in heb dan een dertiger ;-)
Het komt wel in orde, net als Tijm kan ik maar 1 raad geven: luister naar je lichaam... hoe moeilijk het ook is...
sterkte en slaap ze!
breien, dat is zoiets met twee naalden;)
ook bezige bijtjes moeten af en toe rusten en zoals Tijm zegt, je wordt er niet jonger op
Mijn oma (87) zegt altijd: je merkt dat je ouder wordt, als het langer duurt voor alles weer hersteld is.
Je hebt een druk en leuk leventje, maar wel vermoeiend dus.
Je hebt 3 toffe kindjes, een toffe vent, een leuke baan, beurzen/cursussen én nog een opleiding volgend. Vooral in de eerste weken van school komt er zoveel op je af. Nieuwe dingen, regels, acties.
Als ik zo onbeleefd mag zijn: je luisterd altijd zo goed naar wat je kinderen vertellen, ook lichamelijk. Doe dat nu met jezelf.
Je ontwikkeld al je talenten, en je laat je niet tegen houden door hokjes mentaliteit. Je hebt mijn respect al.
hopelijk vind je wat 'rust' in je lijf en je hoofd!
ik zou zo eens een ontdekking willen doen in omgekeerde richting: hoe zou het voelen om eens niét moe te zijn?
Post a Comment