Een rondje huisartsenpost - spoed eisende hulp - kinderarts voor mama en minimens. Hij nam de buikgriep over van de rest van de familie en bij een mannetje dat al ondermaats is geeft dat al snel hevig effect. Nog amper 11 kilo minimens over nu en de keus voor opname of elk half uur ORS thuis. Die ORS gaat er goed in en we slapen beter in ons eigen bed, dus we gaan morgen op controle en maken meteen een afspraak met de kinderarts over minimens' gewicht en groei.
Ik geloof dat ik kan zeggen dat het nu zelfs voor mama teveel wordt. Zelf net opkrabbelend van 2 weken buikgriep, 2 jongens met extra zorg en het ge*&%$ met de stageplaats doet nu de emmer overlopen.
Can we get a *&#(&*@ break!
update: Langzaamaan knapt hij op. Nog wat wankel maar de streken zijn al terug.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
Schat toch, wat komt er dan toch veel op je pad. En het komt (zo vreemd) nooit mooi achter elkaar, maar allemaal tegelijk.
Zelf al niet fit en nog aan het opkrabbelen en dan die angst om je kind. En de extra zorgen voor je andere 2 mensjes. En dan dat gedoe met die stageplaats.Vreselijk!!!!
Ik zou geloof ik een flinke pot huilen om de spanning te ontladen, want vrouw, wat komt er nu veel op je pad.
Ik wens je heel veel sterkte met alles en ik hoop dat eerst je mannetje weer fit wordt en dat de rest ook weer op z'n plek gaat vallen. En dat alles niet te lang duurt.
En ik duim ervoor dat je een goede stageplek kunt krijgen in Rotterdam. Want Hoorn is echt niet te doen voor je.
In gedachten stuur ik je energie!
Je krijgt wel erg veel op je bordje. Hopelijk krijg je gauw positief nieuws voor een nieuwe stageplek, en als allerbelangrijkste dat je kindjes en jullie gauw beter worden.
Ook al heb je er niet veel aan: je slaat er je wel door.
Lijkt momenteel misschien ondenkbaar, maar echt ;o)
Zo'n dingen komen nu eenmaal allemaal samen en dan vraag je je af hoeveel een mens nog kan verdragen.
Maar wonder boven wonder: als moeder blijk je toch telkens weer boven water te komen en je er door te krabbelen.
Ik kan me goed voorstellen dat je opgebrand bent... kindjes ziek, jijzelf nog niet volledig in orde, om maar te zwijgen van die stageplaats-troubles.
Ik duim voor je mee dat alles rap achter de rug mag zijn en dat je uiteraard een plaatsje dichter bij huis en je kindjes krijgt!
Hou de moed erin!
jeetje mineetje..
What about prioriteiten stellen? First things first.
Misschien op een ander tijdstip een andere stageplek?
Op de beurs (meer) personeel regelen?
Jij en je gezin staan voorop, maar dat weet je natuurlijk!
x
nou, nou, nou... ik stuur je energie en kan ik zaterdag iets voor je doen???
What can I do? Beursdagen zijn sowieso vrijgehouden dus geef maar een grote gil (dat lucht sowieso ook lekker op!)ook voor andere dingen.
Courage!!
Hoe is het in de ziekenboeg? Alweer wat opgeknapt? Het is toch altijd zo: it doesn't rain, but it pours... Zowel wat leuke als minder leuke dingen betreft...
Sterkte daar!!!
enne... herfstvakantie?
volgende week Arja.
Post a Comment