Tuesday, November 14, 2006

Natuurlijk

Dit is waar ik over dacht te gaan schrijven toen ik begon te loggen.
Situatie:
thuiswerkende moeder van 3 onder 4 bereidt gang naar SnBdag voor. Ze verkoopt er handgeverfde wol en leidt een workshop over vrij borduren op breiwerk. Ondanks dat ze ruim op tijd begonnen is met de voorbereidingen (lees eind augustus) zijn er in de laatste week honderdduizend dingen die geregeld moeten.
Een deel van de wol moet nog hergestrengd worden, gelabeld en geprijsd. De proeflapjes moeten nog gelabeld, er moet nog verpakkingsmateriaal uitgezocht en verwerkt worden en zo nog vele kleine zaken. De handout van de workshop moet nog af, en moeten nog afbeeldingen ter inspiratie gezocht worden en er moet nog een analoge versie van de portfolio ter inzage gemaakt...en de doos met borduurwol moet nog uitgezocht. En ohja, dan ook nog de "normale" bestellingen die de deur uit moeten.

Zaterdagmorgen, hmmm minimens is wel warm.
Zaterdagmiddag, heet en moeilijk tevreden te krijgen.
Zondagmorgen, hij is heet en ontroostbaar.
Wakkere nacht.
Maandagmorgen, huisarts...oorontsteking.
Wakkere nacht.
Maandagmiddag, midimens is hangerig en erg warm.
Wakkere nacht.
Dinsdagmorgen, midimens ziek...maximens hangerig en warm.
Dinsdagmiddag, met 3 zieke hangerige kindjes veroordeeld tot de bank...die midimens dan ook nog eens nat plast.
Tel daar bij op papa op een seminar en oma te druk op haar werk en je hebt de logistieke chaos die thuiswerken heet.

Ik probeer het positief te zien en kijk naar dat wat wel af is. Verplaatsbaar kraampje staat en is vrijwel vol met wol, wolzeep en stekenmarkeerders.
En de workshop zit al in mijn hoofd, nu alleen nog even op papier tussen nu en donderdag overdag. Die avond wil ik namelijk graag naar een lezing van Alice Starmore omdat ik daar op de SnBdag niet bij kan zijn.

8 comments:

Anonymous said...

Ik wens je alvast een fijne donderdagavond!

Marrigje said...

Herkenbaar tot en met Yvon.
de situatie zo als jij beschrijft had ik hier, toen ik hoogzwanger was van nr 5. 4 kinderen spugend en met koorts, zelf ook ziek en toenmalige partner ook ziek.

Gelukkig kon ik blijven lachen toen, jou kennende kan jij dat ook.
Erg leuk ook om jou hervonden te hebben, toevallig heb ik gisteren op je site zitten surfen.

Liefs

Unknown said...

Sterkte!
Ach, wees gerust: ik en velen met mij komen je zaterdag wel leegkopen,ongeacht de verpakking....

Tijm said...

Meid, wat vervelend allemaal.
Zul je altijd zo zien. Wet van Murphy noemen ze dat.
De meesten van ons zullen je heel heel goed snappen en in gedachten met je mee leven.
Je hebt maar een paar handen en kinderen gaan gewoon voor. We zenden gewoon veel positiviteit naar je toe en zijn al erg blij dat je er zaterdag staat!!!!!!
Veelplezier donderdagavond. Even lekker opladen!

odette said...

Ik hoop dat alles snel weer beter gaat met de kinders. Ik heb er zelf ook 3 (met een leeftijdsverschil van 3 jaar tussen de oudste en de jongst) dus weet er alles van, alles was bij mij ook altijd tegelijk ziek. Veel sterkte en doe rustig, niet zelf ook ziek worden.

Tijm said...

Hoe is het met het minimensje??
En met de moeder???

- said...

bedankt voor de beterschapswensen!

Dankzij de geweldige Knittingajour zitten we terug op de rails kwa planning! Ze heeft een berg wol gelabeld terwijl ik moederde. Kindjes nog steeds ziek, minimens beterend maar last van zijn 1e tand, midimens af en toe al beter dus goede hoop voor morgen.

Nog 4 puntjes van mijn lijstje wegwerken (waaronder een merino-zijde spinsel) en ik ben klaar. Ajour heeft ook nog even "de kraam" geinspecteerd en goedgekeurd!

Anonymous said...

Heel herkenbaar inderdaad. Laatst hier ook, twee zieke kinderen én een zieke hubbie, en mama ook niet helemaal top maar gelukkig niet echt ziek. Veel gespuug en diarree, dus lekker veel extra was. Dan komt er van werken inderdaad niet veel...