Natuurlijk

Dit is waar ik over dacht te gaan schrijven toen ik begon te loggen.
Situatie:
thuiswerkende moeder van 3 onder 4 bereidt gang naar SnBdag voor. Ze verkoopt er handgeverfde wol en leidt een workshop over vrij borduren op breiwerk. Ondanks dat ze ruim op tijd begonnen is met de voorbereidingen (lees eind augustus) zijn er in de laatste week honderdduizend dingen die geregeld moeten.
Een deel van de wol moet nog hergestrengd worden, gelabeld en geprijsd. De proeflapjes moeten nog gelabeld, er moet nog verpakkingsmateriaal uitgezocht en verwerkt worden en zo nog vele kleine zaken. De handout van de workshop moet nog af, en moeten nog afbeeldingen ter inspiratie gezocht worden en er moet nog een analoge versie van de portfolio ter inzage gemaakt...en de doos met borduurwol moet nog uitgezocht. En ohja, dan ook nog de "normale" bestellingen die de deur uit moeten.

Zaterdagmorgen, hmmm minimens is wel warm.
Zaterdagmiddag, heet en moeilijk tevreden te krijgen.
Zondagmorgen, hij is heet en ontroostbaar.
Wakkere nacht.
Maandagmorgen, huisarts...oorontsteking.
Wakkere nacht.
Maandagmiddag, midimens is hangerig en erg warm.
Wakkere nacht.
Dinsdagmorgen, midimens ziek...maximens hangerig en warm.
Dinsdagmiddag, met 3 zieke hangerige kindjes veroordeeld tot de bank...die midimens dan ook nog eens nat plast.
Tel daar bij op papa op een seminar en oma te druk op haar werk en je hebt de logistieke chaos die thuiswerken heet.

Ik probeer het positief te zien en kijk naar dat wat wel af is. Verplaatsbaar kraampje staat en is vrijwel vol met wol, wolzeep en stekenmarkeerders.
En de workshop zit al in mijn hoofd, nu alleen nog even op papier tussen nu en donderdag overdag. Die avond wil ik namelijk graag naar een lezing van Alice Starmore omdat ik daar op de SnBdag niet bij kan zijn.