vooruitblik

Een gelukkig makend 2007!

Breien is NIET hip

Ik ben het zat.
Elk artikel in geschreven en opgenomen media over breien in de afgelopen 2½ jaar begon ongeveer zo: Breien is hip. Breien is in. Breien is een rage. Trend: breien. Breien kan weer.
Maar is dat wel zo? Tot vorige week kon ik naar waarheid zeggen niemand te kennen die gestopt was met breien in de periode dat het blijkbaar niet hip of in was...zo tussen de jaren 80 en nu. Iedereen breide nog gewoon, heimelijk thuis, met waardeloze garens die bovendien in de zomer onvindbaar waren (want immers breien= trui= winter). Met de komst van het internet werden materialen en technieken eenvoudiger bereikbaar en ontstaat er een wereldwijde gemeenschap van actief handwerkende mensen.
Pas deze week sprak ik iemand die wél gestopt is en nu met de hernieuwde media-aandacht het idee heeft gekregen weer eens te gaan breien en al doende nu snel nieuwe technieken en materialen ontdekt en weer helemaal verslingerd is.
Natuurlijk zijn er ook de hippe 10-ers, 20-ers en 30-ers die het breien niet van thuis hebben meegekregen die nu door alle publiciteit vol goede moed grote naalden en bijhorend garen kopen en gaan breien. Hopelijk komt die 1e sjaal ooit af en krijgen ze iets van het gevoel mee.

Maar is dit nu wat we als handwerkende mens uit willen dragen aan de wereld? Dat breien en handwerken het ding van nu is? Doen we daarmee niet af aan de levensstijl die handwerken voor velen van ons is? Het gevoel van de ziel van het handgemaakte, persoonlijke, unieke? Van de voldoening en de ziel en zaligheid die we erin leggen? Van de geschiedenis, de cultuur en de kunstzinnige waarde.
Ik ben zo bang dat het met het met de hype ook zo snel het ding van gisteren wordt.

I'm sick of it!
Every piece in written or recorded media about knitting in the past 2½ years started with any of these sentences:Knitting is hip. Knitting is the "in" thing. Kntiing is trend. Hype: Knitting.
But is it? Until last week I could truthfully say I had never met a peron who had stopped knitting in the period knitting wasn't considdered to be hip or in fashion...between the 80s and now. Everyone just knit on in the privacy of their home with crappy yarn that were impossible to find in summer (because you know knitty=sweater=winter). Then the internet made finding the techniques & materials easier and a global community of active knitters came to be.
Only this week at the local SnB, I talked to someone that had in fact stopped knitting and had now just started again inpired by all the media attention, picking up new materials & techniques along the way. Soon to get completely hooked again.
Ofcourse there are the hip teens, tweens & 30-ish people who missed knitting in their education that now find themselves buying the broomstick needles & matching yarn because of the articles in the medis. Hopefully they'll finish that 1st sweater and get some idea of the vibe.

But is this what we as craftspeople want to tell the world about knitting? That knitting is the "now" thing? Aren't we putting down the lifestyle that yarn craft has become to many of us? The feeling of the soul of the handmade, the personal uniqueness? The satisfaction and the heart & soul we put into it? The history, the cultural and the artistic value?
I fear that, with the hype, it will soon become the thing of the past.

gehaald!

Birch ligt afgespannen te drogen op het logeerbed, mijn poezelige voeten ook in beeld.
Van plukje roze Brillo naar Birch in 5 minuten en 50 spelden.
Meteen springt het kantpatroon eruit.De kid mohair zorgt voor het fuzzy effect. (zonder flits om over 12-en dus verkleurd)De transparantie tonen in het ochtendlicht.
Ik ga voor de meeste foto's van Birch in 1 blogje.
Of dan toch tenminste voor de meest vreemde manier van het fotograferen ervan.Inpakken.Klaar!Fijne verjaardag klein zusje!

5

5 jaar geleden, iets over half 8 stapte hij mijn leven in.
Strak int pak, rood van zenuwen net als ikzelf.
Hij is nooit meer weg gegaan.
Gisteren werd onze oudste 4.
Samen met zijn kleine broer en kleine zus vierden we zijn kleuter-zijn en de dag, bijna 5 jaar ervoor die ons bestaan samen mogelijk maakte.

5 years ago, little past 7.30, he walked into my life.
Dressed to perfection, blushing red & nervoud like me.
He never left.
Yesterday our oldest was 4 years old.
Together with his little brother and little sister we celebrated his birthday and the day, almost 5 years before, that made our being together possible.

haastige spoed

125 steken om de naalden...nog te minderen tot 3 in de komende 100 toeren. Heb het idee dat ik het niet meer ga halen met een jarige in huis vandaag...stress!
Dit is de 1e en laatste keer dat ik ga stressbreien!

Als je mijn zusje bent, NIET VERDER LEZEN

Vrijdag is mijn kleine zusje jarig. Al bijna 3 maanden heb ik Rowan's Birch op de naalden staan voor haar verjaardag in een mooie roze-paarse kidsilk spray (de kleurverlopende versie van kidsilk haze) die erg bij haar past. En ik schoot maar niet op, terwijl het wel erg fijn breit. Niet echt een werkje dat ik tussen alles door even snel oppik helaas. Vorige week zag ik in dat ik toch écht hard aan de slag moest wilde ik het nog halen. Inmiddels gaat het flink hard maar race ik echt tegen de klok met ook nog een verjaardag in eigen huis (maximens wordt 4!) tussendoor. Ik ben op 3/4, maar heb weinig werkbare uren tot donderdag en wil hem natuurlijk wel geblokt en wel afleveren vrijdagavond.
De gevoerde want voor minimens, passend bij zijn fairisle sok heeft dus even pauze tot na vrijdag.
Friday is my little sisters birthday. I've had Rowan's Birch in a lovely, very her, pinkish purple kidsilk spray on my needles for 3 months now to give to her on her b'day. It just wouldn't grow, even though I like knitting it. It's just not something I can pick up easily inbetween things. Last week I finally caught on to the fact that I had better start knitting FAST if I wanted to finish it before her birthday. So I am racing to finish. Don't have much kntting time this week with an inhouse birthday (Maxiperson is 4!) . I think I am 3/4 done but I have to have it blocked by thursday to give it to her on friday.

The thrummed mitten for minperson will have to wait till Saturday.

handgesponnen warmte

Kreeg op mijn donder omdat ik te weinig vertalingen gaf, zal mijn leven beteren. Er word me ook gevraagd hoe mijn kinderen nog handgebreide kleding kunnen dragen nu veel van mijn breisels verkocht worden...ziehier het werk van 1 van de oma's! Mijn moeder breide deze handgesponnen warmte voor minimens. De 2 blauwen kreeg ik van een lieve dame van mijn spin & weefgroep. Teststrengen indigo die ze maakte als proef voor ons halfjaarlijks natuurlijk-verf-weekend. Ze gaf ze aan mij om iets voor de naamgenoot van de verfstof te maken. Echter dat naamgenootje groeit zo hard dat hij niets zou passen gemaakt van sec de 2 kleuren blauw. Dus uit de stash diepte ik een gemeleerd grijs garen op dat dezelfde breiende oma meenam uit Oostenrijk. Oma werkt nooit zonder patroon dus ik schetste, bemat en krabbelde wat patroonideeen en kwam tot een dwarsgebreid streepvestje met decentrale sluiting linksvoor. Na nauwelijks een week kreeg ik, zoals gebruikelijk, een prachtig regelmatig gebreide, doch volledig onafgewerkte lap dwarsgebreid in handen. Met zoals altijd de bijbehorende mededeling dat ik hem zelf maar tot kledingstuk moet maken. Dus na een heleboel losse eindjes, wat naadjes , een lange gehaakte rand en flink wat twijfel over de knopen, kon minimens vandaag voor het eerst zijn nieuwe vest aan!Ik vind het toch zo'n heerlijk samenwerkingsverband! Allebei doen we datgene wat we het prettigst vinden aan breien (want ik krijg zo de kans om een eigen project ...of 6...tussendoor te doen) en de kinderen gaan goed gekleed door het leven!
Haar volgende project: EZ's baby surprise jacket uit mijn eigen natuurgeverfde bolletjes uit het bovengenoemde verfweekend. Mijn volgende project:Jublileum-ruil werkstuk uit 12 maal 10 meter wederom natuurgeverfd en voornamelijk handgesponnen garen van leden van dezelfde spin & weefgroep die aankomende lente 25 jaar dit verfweekend organiseerd. Ieder huidig lid bracht 10 meter garen per lid in en die werden geruild. Met de garens maken we een project naar eigen inzicht. De meesten weven en denken aan een sjaal. Ik kan echter nog niet weven en denk onmiddelijk: muts.

I was told of for not translating my posts enough. I'll try to be good from now on.
Here's how my kids are still in handknits when most of my own stuff is sold nowadays...behold grandma's knitting:
My mom knit this handspun warmth for miniperson. The 2 blues were given to me by a sweet lady in my local spinning & weaving group. They were indigo tester skeins for our biannual natural dyeing weekend. She gave them to me so I could knit something for the dyes namesake. The namesake in question grew so fast he didn't fit into something knit out of just the 2 blues. So I dived into the stash and got out with a greyish-blue blend of colors that the same grandma brought back from Austria. Grandma does not knit without a pattern so I sketched, measured & scribbled down some ideas and made up a stripey sideways knit cardigan with an offcenter closure to the left.
Hardly a week later I got the usual perfectly knit, though completely unfinished piece of sideways knit fabric. With the usual note, to finish it myself. So after lost of weaving in ends, some seaming, a long crocheted border and some doupt about the buttons, miniperson got to wear his new cardigan today!
I do like this way of co-knitting! We both get to do the things we enjoy about knitting (because I get a chance to do my own project..or 6..too now) and the kids still get their handknit goodness!
Her next project, EZ's baby surprise jacket from my own stash of handspun natural dyed yarns from the dye-weekend.
My next project, an aniversary piece from 12 times 10 metres of naturally dyed and mainly handspin yarns from members of this same spinning & weavinggroup that will be organising the dyeing weekend for 25 years in a row this spring. Every member put 10 metres per member into a pool and traded so we each got the other members yarn to be made into a piece of our own choice. Most will weave but as I don't weave yet I immediately thought: hat.

tagged

Marrigje daagde me uit 6 vreemde gewoonten van/dingen aan mezelf te melden op m'n log.
Lastig, want ik ben een stuk minder vreemd dan dat velen denken ;-)

1. Ik geef 7 maanden, 20 dagen en 3 uur borstvoeding aan minimens en ben daar trots op. En daar is ook niets vreemds aan, het vreemde is dat ik dat aanvul met donormelk van 6 andere moeders die zo vrijgevig zijn om hun witte goud weg te geven. Hetgeen mij nog het meest bevreemd is dat ik te weinig klierweefsel heb, wat bij minder dan 1% van de vrouwen het geval is, terwijl mijn zusje een borstverkleining nodig had om rechtop te kunnen blijven lopen.
2. Ik luister net zo lief naar Clouseau als naar Praga Khan.
3. Ik val weleens in slaap met werk in mijn handen, als ik dan weer wakker word dan is het gegroeid!
4. Ik kan genieten van koude pizza.
5. Ik ben erg uitleggerig, in de zin van technische verklaring van verschijnselen.
6. Ik gruwel van onvoorspelbare gatpatronen in dingen. Gaten in kaas, spleten in asfalt en walg dan ook van Vichy-reclames. Maar ik ben gek op kant/ajourpatronen (zolang ze voorspelbaar zijn)

Wie krijgt deze tag......Lies, Puk, Klaasje (als ze hem niet al gehad heeft) & Arja!

I was chalanged to put 6 weird things or habits about me in my blog by Marrigje. Hard, because I a lot less strange than most people think.

1. I've been breastfeeding miniperson for 7 months, 20 days and 3 hours and I am proud of it. That in it's self is not strange at all, the strange thing is that I supplement my own milk with donated mothers milk from 6 other moms who were so giving they donated their liquid white gold so I could give it to miniperson. The thing that boggles me is that I havent got enough glandular tissue while my sister needed breastsurgery to be able to walk upright.
2. I like listening to Clouseau and Praga Khan just as much.
3. I sometimes fall asleep while working and I swear that whatever I was working on will have grown when I wake up!
4. Ik enjoy cold pizza.
5. I tend to explain things.
6. I have a fobia for unpretictable hole patterning in things. Holes in cheese, cracks in roadsurfaces. I hate the Vichy-adds for this reason. But I love knitting lace (predictable lace that is)

(Brei)linkjes die ik steeds vergeet

Yarndex een overzicht van gruwelijk veel garens, erg handig als je een garen wil vervangen of gewoon meer over een garen wil weten.
DeStash schuift zoveel leuks langs.
Sockmonkey patroon je zou er bijna speciaal sokken voor gaan breien. De rest van deze site is ook erg leuk.
Cool Pics ik ben net een klein jongetje, word blij van mooie plaatjes.
Patroonpapier voor maas- & borduurwerk op breisels, aanpasbaar aan elke stekenverhouding.

spanning