Kreeg op mijn donder omdat ik te weinig vertalingen gaf, zal mijn leven beteren. Er word me ook gevraagd hoe mijn kinderen nog handgebreide kleding kunnen dragen nu veel van mijn breisels verkocht worden...ziehier het werk van 1 van de oma's! Mijn moeder breide deze handgesponnen warmte voor minimens. De 2 blauwen kreeg ik van een lieve dame van mijn spin & weefgroep. Teststrengen indigo die ze maakte als proef voor ons halfjaarlijks natuurlijk-verf-weekend. Ze gaf ze aan mij om iets voor de naamgenoot van de verfstof te maken. Echter dat naamgenootje groeit zo hard dat hij niets zou passen gemaakt van sec de 2 kleuren blauw. Dus uit de stash diepte ik een gemeleerd grijs garen op dat dezelfde breiende oma meenam uit Oostenrijk. Oma werkt nooit zonder patroon dus ik schetste, bemat en krabbelde wat patroonideeen en kwam tot een dwarsgebreid streepvestje met decentrale sluiting linksvoor. Na nauwelijks een week kreeg ik, zoals gebruikelijk, een prachtig regelmatig gebreide, doch volledig onafgewerkte lap dwarsgebreid in handen. Met zoals altijd de bijbehorende mededeling dat ik hem zelf maar tot kledingstuk moet maken. Dus na een heleboel losse eindjes, wat naadjes , een lange gehaakte rand en flink wat twijfel over de knopen, kon minimens vandaag voor het eerst zijn nieuwe vest aan!Ik vind het toch zo'n heerlijk samenwerkingsverband! Allebei doen we datgene wat we het prettigst vinden aan breien (want ik krijg zo de kans om een eigen project ...of 6...tussendoor te doen) en de kinderen gaan goed gekleed door het leven!
Haar volgende project: EZ's baby surprise jacket uit mijn eigen natuurgeverfde bolletjes uit het bovengenoemde verfweekend. Mijn volgende project:Jublileum-ruil werkstuk uit 12 maal 10 meter wederom natuurgeverfd en voornamelijk handgesponnen garen van leden van dezelfde spin & weefgroep die aankomende lente 25 jaar dit verfweekend organiseerd. Ieder huidig lid bracht 10 meter garen per lid in en die werden geruild. Met de garens maken we een project naar eigen inzicht. De meesten weven en denken aan een sjaal. Ik kan echter nog niet weven en denk onmiddelijk: muts.
I was told of for not translating my posts enough. I'll try to be good from now on.
Here's how my kids are still in handknits when most of my own stuff is sold nowadays...behold grandma's knitting:
My mom knit this handspun warmth for miniperson. The 2 blues were given to me by a sweet lady in my local spinning & weaving group. They were indigo tester skeins for our biannual natural dyeing weekend. She gave them to me so I could knit something for the dyes namesake. The namesake in question grew so fast he didn't fit into something knit out of just the 2 blues. So I dived into the stash and got out with a greyish-blue blend of colors that the same grandma brought back from Austria. Grandma does not knit without a pattern so I sketched, measured & scribbled down some ideas and made up a stripey sideways knit cardigan with an offcenter closure to the left.
Hardly a week later I got the usual perfectly knit, though completely unfinished piece of sideways knit fabric. With the usual note, to finish it myself. So after lost of weaving in ends, some seaming, a long crocheted border and some doupt about the buttons, miniperson got to wear his new cardigan today!
I do like this way of co-knitting! We both get to do the things we enjoy about knitting (because I get a chance to do my own project..or 6..too now) and the kids still get their handknit goodness!
Her next project, EZ's baby surprise jacket from my own stash of handspun natural dyed yarns from the dye-weekend.
My next project, an aniversary piece from 12 times 10 metres of naturally dyed and mainly handspin yarns from members of this same spinning & weavinggroup that will be organising the dyeing weekend for 25 years in a row this spring. Every member put 10 metres per member into a pool and traded so we each got the other members yarn to be made into a piece of our own choice. Most will weave but as I don't weave yet I immediately thought: hat.
Sunday, December 10, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Ja, muts of tas!
En de kleuren zien er heerlijk uit, both van je eigen project en die voor je moeder. En wat kijkt minimens toch wijs uit zijn ogen.
wat een mooie muts heeft minimens op!
Groetjes serajah
Ha Yvon,
Nu ik zo stiekem met je blog meelees moet ik dat ook laten weten natuurlijk :-) Wat een mooi minimensje wordt minimensje! Alvast heel veel verjaardags plezier met maximens!!
Tabitha
Post a Comment